Blije Drol
Hoe ontlading bij de cliënt, zijn hond doet opleven.
Ons zenuwstelsel reguleert zich door die van de ander. Anders gezegd: als we zelf veranderen, verandert onze omgeving mee. Zo werkt het tussen mensen, maar net zo goed tussen mens en dier. Lees wat er onlangs in mijn praktijk gebeurde…
In zak en as
Het is een mooie nazomerse dag als ik Thomas* voor de 2e keer in mijn praktijk ontvang. Ondanks het prachtige weer kijkt hij alsof het nu al koud en donker buiten is. Hij ploft neer in de stoel en slaat meteen de handen voor zijn gezicht. Hij ziet het niet meer zitten… Hij verliest mogelijk zijn baan; zijn vriendin heeft onlangs na 9 jaar de relatie beëindigd en dan is ook nog zijn trouwe viervoeter ziek. Ze eet nu al een paar dagen niet, ook de ontlasting blijft uit. ‘Wat moet ik zonder haar? Ze is het enige wat ik nu nog heb!’ Hij is werkelijk in zak en as.
Ontlading en tintelingen
Ik vraag hem een fijn moment met zijn hond op te roepen. Hij beschrijft er één en ik vraag wat dit met hem doet. Hij raakt ontroerd. Beelden van een lange strandwandeling, spelen met de bal, de wind door de haren en zilte zeelucht komen voorbij. Zijn ademhaling wordt rustiger, hij legt de handen in de schoot en hij richt zich meer op. Hij snuift een moment diep in alsof hij de zeelucht hier ter plekke inademt. Hij beschrijft aangename tintelingen in zijn benen, ruimte in zijn borst en zijn handen zijn warm geworden. Na een tijdje in de prettige sensaties te hebben vertoefd begint Thomas’ lichaam op een ander manier te spreken. Hij voelt ongemak en kou. Dan dient de pijn van zijn huidige situatie zich aan. De aandacht op wat hij waarneemt in zijn lichaam doet hem huilen, zijn schouders schokken. Wanneer deze golf voorbij is zucht hij een paar keer heel diep en zegt hij: ‘Goh… Ik voel me anders, lichter, alsof er iets nieuws is. En mijn lijf tintelt weer zoals daarnet, maar nu overal! ’ Enigszins verbaasd kijkt hij de ruimte in alsof hij alles voor het eerst ziet. ‘Het is heel naar allemaal en toch heb ik hoop. Rechtsom of linksom komt het goed.’ We nemen ruim de tijd om deze veranderde staat van zijn gevoelens te laten bezinken. Dan knikt hij beslist met zijn hoofd en trekt zijn telefoon uit zijn tas om een volgende afspraak te maken.
Blije drol
De donkere wolk waarmee hij binnenkwam is een stuk lichter geworden als hij de deur uitstapt. Terwijl ik hem nakijk zie ik dat hij even stilstaat, zijn gezicht naar de zon keert en een paar diepe ademteugen neemt. Zijn ogen zijn gesloten, zijn schouders zakken, hij lijkt zichtbaar te genieten. Hij stapt in de auto en rijdt weg. De dag erop krijg ik een appje:
‘Slechte nacht gehad :-)!’
Smiley??
‘Pepper had honger :-)!’
Weer een smiley.
‘Ben nog nooit zo blij geweest met poepzakjes :-)!’
Gevolgd door een hele rits blij kijkende emoji-drolletjes. * Vanwege de privacy zijn naam en omstandigheden onherkenbaar aangepast.