Meldcode
Meldcode bij signalen van huiselijk geweld en kindermishandeling in relatie tot het beroepsgeheim
Praktijk Marijn Schrieken is verantwoordelijk voor een goede kwaliteit van dienstverlening aan haar cliënten. Deze verantwoordelijkheid is zeker ook aan de orde in geval van dienstverlening die (vermoedelijk) te maken hebben met huiselijk geweld of kindermishandeling.
Praktijk Marijn Schrieken is wettelijk verplicht om met de meldcode van huiselijk geweld en kindermishandeling te werken. De twee wettelijke meldrechten voor huiselijk geweld en voor kindermishandeling biedt beroepskrachten met een beroepsgeheim of een andere zwijgplicht, het recht om een vermoeden van kindermishandeling of huiselijk geweld te melden, ook als zij daarvoor geen toestemming hebben van hun cliënt.
Vormen van geweld
Er zijn verschillende vormen van geweld, bijvoorbeeld:
– Lichamelijke mishandeling
– Emotionele of geestelijke mishandeling
– Financiële uitbuiting
– Lichamelijke verwaarlozing
– Emotionele of geestelijke verwaarlozing
– Seksueel geweld
Doel van de meldcode
Het doel van de Wet verplichte meldcode is dat sneller en adequater hulp kan worden geboden bij signalen van huiselijk geweld en kindermishandeling, zodat het geweld stopt. Met een meldcode weten organisaties en professionals welke stappen zij moeten zetten als zij vermoedens hebben van huiselijk geweld of kindermishandeling.
Wat is een meldcode?
De meldcode is een stappenplan voor het handelen bij signalen van huiselijk geweld of kindermishandeling.
Er zijn vijf stappen:
Stap 1: Signalen in kaart brengen
Stap 2: Overleg met een collega
Stap 3: In gesprek met de cliënt
Stap 4: Wegen van geweld
Stap 5: Neem twee besluiten
Afwegingskaders
Het wordt een professionele norm om melding te doen bij Veilig Thuis als vermoedens zijn van acute en structurele onveiligheid. Als hulpmiddel om te komen tot het besluit om te melden is het per 1 januari 2019 verplicht om als beroepskracht een afwegingskader te gebruiken in stap 4 en 5 van de meldcode.
In stap 5 vervalt het onderscheid tussen hulp verlenen of melden. De beroepskracht neemt altijd twee afzonderlijke besluiten:
- Is melden bij Veilig Thuis noodzakelijk?
- Is zelf hulp bieden of organiseren ook (in voldoende mate) mogelijk?
Afwegingskader voor pedagogen, psychologen, (psycho)therapeuten, sociaal werkers en jeugd- en gezinsprofessionals
Stap 1: Signalen in kaart brengen
Stap 2: Overleg met een collega en eventueel Veilig Thuis
Stap 3: Gesprek met de cliënt
Stap 4: Wegen van huiselijk geweld of kindermishandeling
- Heb ik op basis van de stappen 1 t/m 3 een vermoeden van / is er sprake van huiselijk geweld en/of kindermishandeling?
- Heb ik een vermoeden van / is er sprake van acute of structurele onveiligheid?
Stap 5: Beslissen
1. Is melden noodzakelijk?
2. Is hulp bieden / organiseren (ook) mogelijk?
- Ben ik in staat effectieve (passende) hulp te bieden of te organiseren?
- Werken betrokkenen mee aan de geboden of georganiseerde hulp?
- Leidt dit tot duurzame veiligheid?
Het afwegingskader in de meldcode
De meldcode richt zich op huiselijk geweld en kindermishandeling.
Onder huiselijk geweld wordt verstaan:
lichamelijk, geestelijk of seksueel geweld, of bedreiging daarmee door iemand uit de huiselijke kring, waarbij onder geweld wordt verstaan: de fysieke, seksuele of psychische aantasting van de persoonlijke integriteit van het slachtoffer, daaronder ook begrepen ouderenmishandeling, vrouwelijke genitale verminking, huwelijksdwang en eer gerelateerd geweld.
Tot de huiselijke kring van het slachtoffer behoren: (ex-)partners, gezinsleden, familieleden en huisvrienden.
Onder kindermishandeling wordt verstaan:
iedere vorm van een voor en minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt betrokken, of dreigt te worden betrokken aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel, daardoor ook begrepen eer gerelateerd geweld, huwelijksdwang, vrouwelijke genitale verminking en het als minderjarige getuige zijn van huiselijk geweld tussen ouders en/of andere huisgenoten.
De toepassing van dit afwegingskader
Een afwegingskader biedt een professional een vijftal afwegingen die hem ondersteunen om in een concrete situatie rond een cliënt/cliëntsysteem te bepalen of melden bij Veilig Thuis is aangewezen en of hij zelf hulp kan bieden of organiseren. Het afwegingskader geeft de professionele norm weer voor situaties van (vermoedens van) huiselijk geweld en kindermishandeling waarin melden bij Veilig Thuis volgens de beroepsgroepen als noodzakelijk wordt beschouwd. Dit afwegingskader biedt de helpende vragen bij de betreffende afwegingsvraag die de professional zichzelf in een concrete situatie kan stellen.
Het afwegingskader is dus geen checklist die tot ‘ja’ of ‘nee’ leidt.
Wat doet Veilig Thuis?
Veilig Thuis is er voor advies over en het melden van vermoedens van alle vormen van huiselijk geweld en kindermishandeling.
Als met het afwegingskader is bepaalt dat er vermoedens zijn van acute of structurele onveiligheid of wanneer hulp verlenen of organiseren niet voldoende mogelijk is, is melden bij Veilig Thuis een professionele norm.
- Advies vragen bij Veilig Thuis kan ook:
- Op basis van anonieme gegevens
- Als u niet zeker weet of er daadwerkelijk sprake is van signalen van huiselijk geweld of kindermishandeling
- In elke stap van de meldcode
Veilig Thuis koppelt altijd terug na besluitvorming over de melding.
Onder cliënt wordt verstaan iedere persoon aan wie de therapeut van Praktijk Marijn Schrieken zijn professionele diensten verleent.
In aanmerking nemende:
de Wet bescherming persoonsgegevens; de Wet op de jeugdzorg, alsmede de komende Jeugdwet; de Wet maatschappelijke ondersteuning; het privacyreglement van Praktijk Marijn Schrieken